خار شد این دل به مانند خسی ...
گرد افسون و شن های کاغذی ...
میشود در گردباد زندگی ...
عاقبت عشقی به نام بندگی ...
------------
شاعر : علی کیانور
به خدایی که همین نزدیکیست
چهره ام شاد و دلم غمگین است
سوختم در آتش عشق ولی فهمیدم
که گدایی کنم آخر به در خانه دوست
--------------
علی کیانور
عاقبت از دوریت خواهم شکست
از غم دلتنگیت ، قلبم شکست
من که هر روز خدا یاد توام
گاهی هم یادی کن از عشقی که هست ...
------------
علی کیانور